DSP Book Publishing

zbigniew

[link widoczny dla zalogowanych]

TOOTUS TUUS SANCTUS PATER

GDZIE MOJE MYŚLI ULOTNE
SKŁĘBIONE NIBY SZARE CHMURY
GDZIE OPATRZNOŚCI ZNAK WIDOMY
GDZIE JESTEŚ BOŻE ?
CZY PATRZYSZ Z GÓRY ?

GDZIE MOJE JUTRO
PRZY SZKLANCE MLEKA
CZY PUSTY TRZOS ZABRZĘCZY
CZY PRZYJMIESZ BOŻE MĄ MODLITWĘ
GDY UMIERAJĄ NAWET ŚWIĘCI

A MOŻE ZABRZMI PUSTYM ECHEM
ODLANY W SPIŻU DZWON POKOJU
BO WIEM MÓJ CHRYSTE
ŻE SĄ TO CZASY
MORALNYCH BURZ I NIEPOKOJU

POGARDY MAŁO DLA BOGACTWA
KALECTWEM ŚWIECI WŁADZA
DLA ZAGUBIONYCH
BRAK DROGOWSKAZÓW
A PYCHA MOŻNYCH WRĘCZ ROZSADZA

DLACZEGO ODSZEDŁ OJCIEC ŚWIĘTY ?
W GLORI UBÓSTWA
GDY LUD TWÓJ BLAGA
ZE ŚWIATA, KTÓRY GO POTRZEBUJE
BO NIEUSTANNIE ZE ZŁEM SIĘ ZMAGA

Zbigniew

Ribana

Bardzo wartosciowy wiersz o naszym dzielnym Polaku, który nauczył nas bardzo dużo. Pokazał nam, że zycie może być naprawdę piekne, ale trzeba umieć dostrzegać w nim te cudowne chwile.
Myslę, że to bardzo dobrze, że są jeszcze autorzy, którzy pamietają o Papieżu i nigdy go nie zapomną.
"Dlaczego odszedł?"-myślę, że on jest również potrzebny tam o góry.
A my, ludzie, powinnismy z jego nauk czerpać teraz siły na przyszłe dni, miesiące i lata.

Pozdrawiam-Sylwia.