DSP Book Publishing

zbigniew

Po wsze czasy

Leśnym duktem droga wiodła
Tak wzdłuż lasu nad torami
Pajęczyna dróg splecionych
Których ślady wydeptane
Wiodą przed się tak w nieznane
W moje strony wymarzone

W piasku widać koleiny
Ślady stóp i kół
Racic saren co przebiegły
Ten zielony pełen stół
Wysuszonych traw bukiety
Lekko trąca wiatr gorący
Aby rozsiać w okolicy
Zapach lasu nie ginący

Wszystkie zmysły zniewolone
Akacjowe słodkie wonie
Sosen zapach i drzew krocie
Wszystko to zjednoczone
Lecą ponad moją głową
A ja myślę, że dognie
Ich ulotność złapie w dłonie…

Jest w olszynie ślad znikomy
Sośnie, dębie nawet buku
Mych ojczystych stron pejzaże
Namaluję nocą Tobie
Porwę słowem ponad lasy
Piękność Twoją białogłowa
By utrwalić po wsze czasy
Romantyczność dusz w alkowie

Zbigniew