DSP Book Publishing

zbigniew

[link widoczny dla zalogowanych]

Codzienność życia
=================
Krzątasz się myślą
Pomiędzy garnkami
Wypełniasz przestrzeń
Pomiędzy ściankami
By efekt tego
W najbliższym czasie
Mógł się zapoznać
Z Twoimi ustami
Już nozdrza grają
Zapachów gamą
W brzuchu burczy
Dźwięk rozkoszy
Lecz nie widzące
Nadal są smutne
Równie spragnione
Twoje oczy
I gdy pokrywkę
Para uniesie
Buchnie ku wszystkim
Zmysłom wyzwanie
Jedno jest pewne
Że na talerzu
Tylko wspomnienie pozostanie
I znów złapiesz
Oddech na chwilę
Zmyjesz naczynia
I na kanapie
Z czułością godną
Pięknej kobiety
Wsłuchasz się we władcy
Słodkie chrapanie
I tak do starości
Już pozostanie
Pranie,sprzątanie
I gotowanie
Jednak pomimo
Tej słodkiej męki
Nad wszystkim górują
Twoje wdzięki ........

zbigniew

Ribana

Ukazałeś niezły los kobiety. A gdzie serce, które ona wkłada, żeby ugotować dla ukochanego potrawę?
Początkowo wiersz mi sie taki wydaje...że coś wpsaniałego powstaje, nie tylko potrawa, ale COŚ cudownego.
Pod koniec wiersza, to pryska jak bańka mydlana. Przynajmniej ja mam takie odczucie, no ale taka jest codzienność życia. To tylko od kobiety zależy czy będzie się czuła jak "kura domowa" czy jak "księżniczka kuchni".
Ale bardzo podoba mi się ten wiersz.